- غنچه پیشانی
آنکه ابروهایش درهم باشد، اخم رو، اخمه رو، عبوس
معنی غنچه پیشانی - جستجوی لغت در جدول جو
- غنچه پیشانی (غُ چَ / چِ)
کنایه از بیدماغ و اخمه رو. (آنندراج). آنکه ابروهای وی درهم و پیچدار باشد. عبوس. (ناظم الاطباء) :
در رکاب برق دارد پای حسن نوبهار
تا گلی در باغ داری غنچه پیشانی مباش.
صائب (از آنندراج).
تازه رویان گلستان غنچه پیشانی شدند
در بساط لاله و گل روی خندانی نماند.
صائب (از آنندراج).
، زشت. (ناظم الاطباء). زشت رو
در رکاب برق دارد پای حسن نوبهار
تا گلی در باغ داری غنچه پیشانی مباش.
صائب (از آنندراج).
تازه رویان گلستان غنچه پیشانی شدند
در بساط لاله و گل روی خندانی نماند.
صائب (از آنندراج).
، زشت. (ناظم الاطباء). زشت رو
- غنچه پیشانی
آنکه ابروهای وی در هم و پیچدار باشد اخم رو، زشت روی
- غنچه پیشانی
ترش رو، عبوس، زشت روی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(غُ چَ / چِ یِ پَ / پِ)
لغت نامه دهخدا
بمعنی پیکان است و اضافۀ تشبیهی است:
در دل ما غنچۀ پیکان او گل گل شکفت
شاد باشد میهمان گردد چو صاحبخانه گرم.
صائب (از آنندراج)
در دل ما غنچۀ پیکان او گل گل شکفت
شاد باشد میهمان گردد چو صاحبخانه گرم.
صائب (از آنندراج)